رواية بنت الراوي الفصل العشرين 20 بقلم حكاوي مصرية

رواية بنت الراوي الفصل العشرين 20 بقلم حكاوي مصريةالحلقة 20…صباح يوم جديد يحمل الامل للجميع ….صباح جديد ببدايه جديده يستدرك بها المقصر ما فات ويكمل بها الناجح طريق نجاحه ….ذهبت فاطمه للشركه وهى تعزم ألا تحاول التحدث مع عمر الا للضروره القصوى فقد آلمها خبر اقتراب موعد زواجه ورجوعه لياسمين ..ياسمين تلك الفاتنه ..وهل كنتى تنتظرين فاطمه ان يترك تلك الفاتنه الغنيه لأجلك ..هكذا حدثت نفسها …دخل عمر المكتب فوجد فاطمه بوجه غير الوجه الذى تعود عليه منذ اعتذاره لها عن سوء ظنه بها فعلم أن خبر زواجه قد وصلها ..عمر : السلام عليكم .فاطمه بصوت حاولت جاهده ان تجعله حازم : عليكم السلام .عمر : فاطمه لو سمحتى ممكن متدخليش حد عليا لمدة ساعتين .عندى ملف مهم محتاج اراجعه ومش عاوز اى مقاطعه .فاطمه بروتينيه فقد اعتادت تلك الامور : حاضر يا بشمهندس .اتجه عمر صوب مكتبه قائلا: والقهوه متنسيش .فاطمه : اعفينى من انى اعملها .هخلى عم عبد المنعم يعملها لحضرتك .ثبُت عمر فى مكانه ثم التفت اليها قائلا : ليه .منتى تقريبا بقالك شهرين بتعمليلى القهوه .فاطمه بسرعه وكأنما كانت تتوقع سؤاله : مجهده جدا .عمر بخيبة أمل : سلامتك يا فاطمه .ماشى زى ما تحبى .بس دى مره ومش هتتكرر .انا اتعودت على قهوتك .فاطمه بألم : ربنا ييسر……………….فى كلية الصيدله …تدخل أسماء على ادم مكتبه لتجد مروه زميلة العمل وقد اتخذت مقعدها امام مكتب ادم ويبدو انها تستعين به فى بعض الأمور الخاصه برسالتها …..اسماء بغيظ : ازيك دكتوره مروهمروه بطيبه: أسماء ازيك .عامله ايه ؟أسماء بتحفز : تمام جدامروه: الحمد لله يا جميل ثم التفتت الى ادم وهى تستعد للوقوف: مش عارفه اشكرك ازاى يا دكتر .ههه انا هكتب اسمك جنب اسمى عالرساله .أسماء بمقاطعه : وماله .ادم وهو يوجه حديثه لمروه مقاطعا اسماء فهو يعلم ما يدور بخلدها الان : على ايه يا دكتوره .انتى اختى الصغيره .ربنا العالم كلكم هنا اخواتى .نظرت أسماء له نظره لم يفهم كنهها وما إن انصرفت مروه حتى فوجئ بأسماء تندفع قائله : كلنا هنا اخواتك .طيب شوف مين االى هتتمم الجوازه دى .ادم وهو مندهش : اااه .هو انت كنتى بتبصيلى عشان كده .ههههههه.دا انت كارثه .اسماء : اه كارثه .بأى انا اختك يا ادم .هى اخرتها كده .قهقه ادم عاليا من رد فعل اسماء المبالغ فيه ثم فاجأها بأن اسرع لباب حجرة مكتبه يغلقه ثم اقترب منها قائلا : طيب انا اسف انا مش اخوكى وعاوز اثبتلك حالا انى مش اخوكى .أسرعت اسماء فى الابتعاد عنه مخاطبه اياه بلهجه تحذيريه : بقلك ايه ابعد احسن لك .ابعد بدل ما اجرى منك .ادم وهو يرفع حاجبيه بلهجه متحديه : طيب هنا هتجرى على بره .امال فى بيتى هتجرى تروحى فين .اسماء : تصدق انك رخم ومصمم تحرجنى .ادم : تصدقى انك حلوه حلوه اوى .اسماء : ادم بالله عليك سيبنى امشى .بص سيبنى .ادم بعبث: ابداا لا يمكن .مش انت زعلانه انى بقول كلكم اخواتى .انا بأى عاوز اخليكى استثناء ودلوقتى حالا لازم اخليكى الاستثناء دا .اسماء بخوف حقيقى : انت بتهزر صح .لاحظ ادم خوف اسماء البادى على محياها فخاطبها بهدوء قائلا : متخافيش يا اسماء .انا بخاف عليكى اكتر من خوفك على نفسك .ومش هلمسك الا فى بيتى .اسماء براحه : الله يطمن قلبكادم بخبث: بس وقتها وربنا يا اسماء ما هرحمك هههه………………………..فى شركة الحسينى ….كانت فاطمه منهمكه فى اعمالها المكتبيه حين فوجئت بياسمين امامها .نظرت فاطمه بهدوء اليها ثم قالت : اهلا مدام ياسمين .ياسمين بتحدى: اهلا يا ..مممم دايما بنسى اسمكفاطمه بهدوء: اسمى فاطمهياسمين : اها عمر جوا ..كانت ياسمين تتحدث وهى متجهه لمكتب عمر .أسرعت فاطمه تناديها بكل ادب : معلش ثوانى لو سمحتى .هو منبه محدش يدخل عليه الا الساعه ١١ يعنى نص ساعه وحضرتك تقدرى تقابليه.التفتت ياسمين تنظر لفاطمه فى استهزاء ثم حدثتها قائله : انت بتقوليلى انا الكلام دا !! انت متعرفيش انى ام بنته وهرجعله فى اقل من شهر .فاطمه وهى تحاول التحدث بأكبر قدر ممكن من الهدوء : لا عارفه طبعا .وربنا يهديكم لبعض لكن الشغل شغل .نظرت اليها ياسمين شذرا ثم دفعت الباب .اندفعت فاطمه نحوها فسمعت عمر يزعق بها : انت ازاى تدخلى كده .صُدمت ياسمين فلم تكن تتوقع من عمر ان يعاملها بهذه الشده خاصة امام فاطمه التى وقفت هادئه .ياسمين بدلع: هى دى وحشتينى اللى بتقابلنى بيها .الحادي والعشرين من هنا